VI domingo después de Epifanía

VI DOMINGO DESPUES DE EPIFANÍA

II clase, verde


INTROITO Jeremías 29, 11, 12 y 14. Salmo. 84, 2

Dicit Dóminus: Ego cógito cogitatiónes pacis et non adflictiónis. Invocábitis me et Ego exáudiam vos et redúcam captivitátem vestram de cunctis locis. V/. Benedixísti, Dómine, terram tuam: avertísti captivitátem Jacob. V/. Glória Patri et Filio et Spiritui Sancto. Sicut erat in principio et nunc et semper, et in saecula saeculorum. Amén

Dice el Señor: Yo tengo designios de paz sobre vosotros, y no de aflicción; me invocaréis y Yo os escucharé; os haré volver del cautiverio y os reuniré de todos los lugares adonde os había desterrado. V/.  Habéis bendecido, Señor, vuestra tierra; habéis acabado con el cautiverio de Jacob. V/.  Gloria al Padre, y al Hijo y al Espíritu Santo. Como era en el principio, ahora y siempre,  por los siglos de los siglos. Amén.



COLECTA

Presta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut semper rationabília meditántes, qui tibi sunt plácita, et dictis exsequámur, et factis. Per Dominum Jesum Christum, Filium Tuum, qui Tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia saecula saeculorum. Amen.

Concédenos, te rogamos, oh Dios omnipotente, que pensando siempre propósitos rectos, cumplamos  de palabra y de obra lo que a ti te agrada. Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que contigo vive y reina en la unidad del Espíritu Santo y es Dios por los siglos de los siglos. Amén.



EPÍSTOLA Tesalonicenses 1, 2-10

Léctio Epistolæ beáti Pauli Apóstoli ad Thessalonicénses:

Fratres: Grátias ágimus Deo semper pro ómnibus vobis, memóriam faciéntes in oratiónibus nostris sine intermissióne, mémores óperis fidei vestræ et labóris, et caritátis, et sustinéntiæ spei Dómini nostri Jesu Christi, ante Deum et Patrem nostrum: sciéntes fratres, dilécti a Deo, electiónem vestram: quia evangélium nostrum non fuit ad vos in sermóne tantum, sed et in virtúte, et in Spíritu Sancto, et in plenitúdine multa, sicut scitis quales fuérimus vobis propter vos. Et vos imitatóres nostri facti estis, et Dómini, excipiéntes verbum in tribulatióne multa, cum gáudio Spíritus Sancti: ita ut facti sitis forma ómnibus credéntibus in Macedónia et in Acháia. A vobis enim diffamátus est sermo Dómini, non solum in Macedónia, et in Acháia, sed in omni loco fides vestra, quae est ad Deum, profécta est, ita ut non sit nobis necésse quidquam loqui. Ipsi enim de nobis annúntiant qualem intróitum habuérimus ad vos: et quomodo convérsi estis ad Deum a simulácris servíre Deo vivo, et vero, et expectáre Fílium ejus de cælis (quem suscitávit ex mórtuis) Jesum qui erípuit nos ab ira ventúra.

Lectura de la carta del Apóstol San Pablo a los Tesalonicenses.

Hermanos: Siempre damos gracias a Dios por todos vosotros, cuando os recordamos en nuestras oraciones, y sin cesar tenemos presente delante de Dios, nuestro Padre, cómo habéis manifestado vuestra fe con obras, vuestro amor con fatigas y vuestra esperanza en nuestro Señor Jesucristo con una firme constancia. Sabemos, hermanos amados por Dios, que vosotros habéis sido elegidos. Porque la Buena Noticia que os hemos anunciado llegó hasta vosotros, no solamente con palabras, sino acompañada de poder, de la acción del Espíritu Santo y de toda clase de dones. Ya sabéis cómo procedimos cuando estuvimos allí a vuestro servicio. Y vosotros, a su vez, imitasteis nuestro ejemplo y el del Señor, recibiendo la Palabra en medio de muchas dificultades, con la alegría que da el Espíritu Santo.  Así llegasteis a ser un modelo para todos los creyentes de Macedonia y Acaya. En efecto, de allí partió la Palabra del Señor, que no sólo resonó en Macedonia y Acaya: en todas partes se ha difundido la fe que tenéis en Dios, de manera que no es necesario hablar de esto. Ellos mismos cuentan cómo me habéis recibido y cómo os convertisteis a Dios, abandonando los ídolos para servir al Dios vivo y verdadero, y esperar a su Hijo, que vendrá desde el cielo: Jesús, a quien él resucitó y que nos libra de la ira venidera.



GRADUAL Salmo 43, 8-9

Liberásti nos, Dómine, ex adfligéntibus nos: et eos qui nos odérunt confudísti. V/. In Deo laudábimur tota die et in nómine tuo confitébimur in sǽcula.

Nos salvaste, Señor, de nuestros enemigos, humillaste a los que nos aborrecen. V/. Todos los días nos gloriamos en el Señor, siempre damos gracias a tu nombre.

 

ALELUYA Salmo 129, 1

Allelúia, allelúia. V/. De profúndis clamávi ad te, Dómine; Dómine, exáudi oratiónem meam. Allelúia

Aleluya, aleluya. V/. Desde lo hondo a ti grito, Señor; Señor, escucha mi voz. Aleluya.



EVANGELIO Mateo 13, 31-35

Sequéntia sancti Evangélii secúundum Matthæum.

In illo tempore: Dixit Jesus turbis parábolam hanc: Simile est regnum cælórum grano sinápis, quod accípiens homo seminávit in agro suo: quod mínimum quidem est ómnibus semínibus: cum autem créverit majus est ómnibus oléribus, et fit arbor, ita ut vólucres cæli véniant, et hábitent in ramis eius. Aliam parábolam locútus est eis: Simile est regnum cælórum ferménto quod accéptum múlier abscóndit in farínae satis tribus, donec fermentátum est totum. Hæc ómnia locútus est Jesus in parábolis ad turbas: et sine parábolis non loquebátur eis: ut implerétur quod dictum erat per Prophétam dicéntem: "Apériam in parábolis os meum, eructábo abscóndita a constitutióne mundi.

Lectura del Santo Evangelio según san Mateo.

En aquel tiempo: Dijo Jesús a las turbas esta parábola: "El Reino de los Cielos se parece a un grano de mostaza que un hombre sembró en su campo.  En realidad, esta es la más pequeña de las semillas, pero cuando crece es la más grande de las hortalizas y se convierte en un arbusto, de tal manera que los pájaros del cielo van a cobijarse en sus ramas". Después les dijo esta otra parábola: "El Reino de los Cielos se parece a un poco de levadura que una mujer mezcla con gran cantidad de harina, hasta que fermenta toda la masa". Todo esto lo decía Jesús a la muchedumbre por medio de parábolas, y no les hablaba sin parábolas,  para que se cumpliera lo anunciado por el Profeta: Hablaré en parábolas, anunciaré cosas que estaban ocultas desde la creación del mundo.



OFERTORIO Salmo 129, 1-2

De profúndis clamávi ad te, Dómine; Dómine, exáudi oratiónem meam. De profúndis clamávi ad te, Dómine.

Desde los hondo clamé a ti, Señor; Señor, escucha mi oración. Desde los hondo clamé a ti, Señor.

 

SECRETA

Hæc nos oblátio, Deus, mundet, quǽsumus, et rénovet, gubérnet, et prótegat. Per Dominum Jesum Christum, Filium Tuum, qui Tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus,

Esta oblación, oh Dios, nos purifique, nos renueve, dirija y proteja. Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que contigo vive y reina en la unidad del Espíritu Santo y es Dios

 

PREFACIO DE LA SANTÍSIMA TRINIDAD

Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus: Qui cum unigénito Fílio tuo, et Spíritu Sancto, unus es Deus, unus es Dóminus: non in uníus singularitáte persónæ, sed in uníus Trinitáte substántiæ. Quod enim de tua gloria, revelánte te, crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu Sancto, sine differéntia discretiónis sentimus. Ut in confessióne veræ sempiternáeque Deitátis, et in persónis propríetas, et in esséntia únitas, et in majestáte adorétur æquálitas. Quam laudant Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac Séraphim: qui non cessant clamáre quotídie, una voce dicéntes:

En verdad es digno y justo, equitativo y saludable, darte gracias en todo tiempo y lugar, Señor, santo Padre, omnipotente y eterno Dios, que con tu unigénito Hijo y con el Espíritu Santo eres un solo Dios, un solo Señor, no en la individualidad de una sola persona, sino en la trinidad de una sola sustancia. Por lo cual, cuanto nos has revelado de tu gloria, lo creemos también de tu Hijo y del Espíritu Santo, sin diferencia ni distinción. De suerte, que confe­sando una verdadera y eterna Divinidad, adoramos la propiedad en las personas, la unidad en la esencia, y la igualdad en la majestad, la cual alaban los Ángeles y los Arcángeles, los Querubines, que no cesan de cantar a diario, diciendo a una voz.

 

COMUNIÓN Marcos 11, 24

Amen dico vobis, quidquid orántes pétitis, crédite quia accipiétes, et fiet vobis.

En verdad os aseguro que cuantas cosas pidiereis en la oración, tened viva fe de conseguirlas y se os concederán.

 

POSCOMUNIÓN

Cæléstibus, Dómine, pasti delíciis: quǽsumus: ut semper éadem, per quæ veráciter vívimus appetámus. Per Dominum Jesum Christum, Filium Tuum, qui Tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia saecula saeculorum. Amen.

Alimentados con las delicias celestiales, te regamos, Señor, que siempre apetezcamos este alimento con que verdaderamente vivimos. Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que contigo vive y reina en la unidad del Espíritu Santo y es Dios por los siglos de los siglos. Amén.


▶▶DESCARGAR◀◀

Comentarios